ماکرون در سال 2017 با موجی از خوش بینی به اینکه او یک رهبر تحول آفرین است که اصلاحات مورد نیاز فرانسه را ایجاد می کند و اعتماد به نفس خود را به عنوان یک بازیگر در صحنه جهانی بازیابی می کند ، به قدرت رسید.
اما به مدت دو سال او را درگیر بحران های پی در پی کرده است ، ابتدا از سال 2018 تا 2019 ، بیش از یک سال اعتراض “جلیقه های زرد” به اصلاحات وی ، و سپس اعتصاب فلج کننده سراسری در زمستان سال گذشته به دلیل تغییر در سیستم بازنشستگی فرانسه.
و درست زمانی که اعتصابات کم شد و ماکرون با اطمینان درباره آنچه قرار بود در “اقدام دوم” ماموریت خود انجام شود صحبت کرد ، جهان توسط ویروس کرونا ویروس ، که یک قفل در سراسر کشور را مجبور کرد ، ضربه خورد.
در حالی که فرانسه در حال بهبودی از ضربه اقتصادی آن قفل بود ، ویروس دوباره شیوع یافت و ماکرون را مجبور به اعلام یک قفل جدید در هفته گذشته کرد.
این کشور پس از سربریدن یک معلم و کشته شدن سه نفر در یک کلیسا ، حملاتی که به گردن رادیکال های اسلام گرا افتاده و مبارزه با ترور را به سرلوحه کارها رسانده است ، اکنون در شوک است. هنوز انگیزه تیراندازی به کشیشی در لیون در روز شنبه مشخص نیست.
برونو کوترس ، پژوهشگر سیاسی مرکز تحقیقات سیاسی در علوم پو (CEVIPOF) که در پاریس مستقر است ، گفت: دوره کنونی سخت ترین دوره برای ماکرون است.
وی خاطرنشان كرد: هنگام مواجه شدن با اعتراضات “جلیقه زردها” ، رهبر فرانسه “توانایی سیاسی” برای پاسخگویی به خواسته ها را داشت و بسته ای به ارزش 10 میلیارد یورو ارائه كرد.
مشاور دولت ماكرون كه خواست نامش فاش نشود ، اذعان كرد: “این فشار دائمی به ما مهلتی نمی دهد.”
“ما کنترل دستور کار را از دست داده ایم.”
هیچ کس نمی تواند ماکرون را مقصر ظهور بیماری همه گیر معرفی کند اما دولت تحت فشار منتقدانی است که آن را متهم می کنند که نتوانسته برای موج دوم آماده شود.
رهبر فرانسه در خطاب به ملت با اعلام قفل جدید گفت: “این ویروس با سرعتی در فرانسه در حال گردش است كه حتی بدبینانه ترین پیش بینی ها نیز پیش بینی نمی كردند” ، و باعث اعتراض پزشكانی شد كه نسبت به چنین سناریویی هشدار داده بودند.
در حالی که فرانسه در خشم خود نسبت به حملات مرگبار متحد است ، این س questionsال وجود دارد که چرا سرویس های امنیتی نتوانسته اند مهاجمان را تماشا کنند و بحث در مورد اینکه آیا استراتژی وی در برابر رادیکالیسم اسلامگرایانه بسیار سخت است یا بسیار نرم ، این بحث را دارد.
کوترس گفت ، تقریباً دو سال است که ماکرون قادر به تحمیل برنامه خود در برابر حوادثی نیست که به سرعت تغییر می کنند.
“فرانسوی ها تصور می کنند که پشت سر هم بحران هایی را تجربه می کنند که هرگز از بین نمی روند.”
از آنجایی که فرانسه تابستان نسبتاً عادی را تجربه می کرد و از وحشی بودن موج ویروس کرونا که قرار است دنبال شود آگاه نبود ، ماکرون امیدوار بود که بتواند با یک برنامه راه اندازی مجدد 100 میلیارد یورو و یک استراتژی “زندگی با ویروس” دوباره این ابتکار عمل را بدست آورد.
از آن زمان به بعد ، تلاش برای پیشبرد یک برنامه جاه طلبانه از سیاست های سبز ، تغییر اقتصادی و بازنگری سیستم بازنشستگی فرانسه تحت تأثیر عوامل خارجی قرار گرفته است.
این نگرانی ویژه رئیس جمهوری است که هرگز از محبوبیت وحشی برخوردار نبوده است – با آخرین نظرسنجی Ifop به او 38 درصد رأی مثبت داده است – و حزب او در اوایل سال جاری در نظرسنجی های محلی ظاهر شد.
اکنون چشم ها به انتخابات ریاست جمهوری سال 2022 معطوف شده است که احتمالاً رقیب ماکرون ، رهبر راست افراطی ، مارین لوپن خواهد بود. او امیدوار است که از سرنوشت یک دوره ای پیشینیان نیکلاس سارکوزی و فرانسوا اولاند جلوگیری کند.
فیلیپ مورو-شورولت ، مفسر برجسته سیاسی گفت ، اما اگر او می خواهد پیروز ظاهر شود ، رهبر فرانسه باید “سرانجام نتیجه بگیرد”.
“اگر وضعیت سلامتی تا پایان سال یا آغاز سال 2021 بهبود نیابد ، برای او واقعاً بسیار دشوار خواهد بود. او مستقیماً مسئول خواهد بود.”
“در این لحظه اضطراب آور ، امانوئل مکرون احتمالاً بدترین شغل در جهان را دارد.”
اما پاسکال پرینو ، تحلیلگر سیاسی گفت که حتی اگر اکثریت فرانسوی ها “توسط رئیس جمهور و اکثریت قانع نشوند ، آنها حتی از مخالفان کمتر هستند”.
