کابل: آخرین چیزی که خاترا 33 ساله دید سه مرد سوار بر موتور بود که درست پس از ترک شغل خود در یک ایستگاه پلیس در استان غزنی مرکزی افغانستان به وی حمله کردند و به او تیراندازی کردند و با چاقو به چشمان او خنجر زدند. .
از خواب بیدار در بیمارستان ، همه چیز تاریک بود.
وی گفت: “از پزشکان پرسیدم ، چرا چیزی نمی بینم؟ آنها به من گفتند که چشم من هنوز به دلیل زخم ها پانسمان است. اما در آن لحظه ، من می دانستم که چشمانم را از من گرفته اند.”
او و مقامات محلی حمله را مقصر می دانند شبه نظامیان طالبان – که دخالت را انکار می کنند – و می گویند مهاجمان با اخطار پدرش که به شدت مخالف کار او در خارج از خانه بود ، عمل کردند.
برای خاترا ، این حمله نه تنها باعث از دست دادن بینایی بلکه از دست دادن رویایی شد که برای رسیدن به آن مبارزه کرده بود – داشتن یک حرفه مستقل. وی چند ماه پیش به عنوان یک افسر در شعبه جرایم خود به پلیس غزنی پیوست.
“کاش حداقل یک سال در پلیس خدمت می کردم. اگر این اتفاق برای من می افتاد ، درد کمتری داشت. خیلی زود اتفاق افتاد … من فقط سه ماه کار کردم و رویایم را زندگی کردم ،” او گفت رویترز.
حمله به خاترا ، که فقط از یک نام استفاده می کند ، نشان دهنده روند رو به رشد است ، فعالان حقوق بشر مثلاً ، واکنش شدید و اغلب خشونت آمیز علیه زنانی که شغل می گیرند ، به ویژه در نقش های عمومی. در پرونده خاترا ، افسر پلیس بودن می توانست خشم طالبان را نیز به همراه داشته باشد.
فعالان حقوق معتقدند ترکیبی از هنجارهای محافظه کار اجتماعی افغانستان و طالبان جسور در حال نفوذ است ایالات متحده نیروهای خود را از کشور خارج می کند و در حال افزایش است.
طالبان در حال مذاکره در دوحه قطر با این گروه هستند افغانی دولت یک توافق صلح را امضا می کند که در آن بسیاری انتظار دارند آنها به طور رسمی به قدرت برگردند ، اما پیشرفت کند است و در جنگ و حمله به مقامات و زنان برجسته در سراسر کشور افزایش یافته است.
در ماه های اخیر ، طالبان گفته اند که آنها به حقوق زنان طبق قوانین شریعت احترام می گذارند اما بسیاری از زنان تحصیل کرده می گویند که آنها شک دارند. این گروه شورشی با اصلاحاتی برای افزودن نام مادر به شناسنامه مخالفت کرده است ، یکی از اولین موضع گیری های مشخصی که آنها در مورد حقوق زنان هنگام ورود به روند صلح نشان داده اند.
“اگرچه شرایط برای افغانی زنان در نقش های عمومی همیشه خطرناک بوده اند ، اوج اخیر خشونت ها در سراسر کشور اوضاع را حتی بدتر کرده است ، “سمیرا حمیدی ، مبارز سازمان عفو ​​بین الملل در افغانستان گفت:” بزرگ قدم زدن بیش از یک دهه که در مورد حقوق زنان در افغانستان ساخته شده است ، نباید به عنوان مصدومیت هرگونه توافق صلح با طالبان تبدیل شود. ”
رویای کودکانه متلاشی شده است
رویای خاترا در کودکی کار در بیرون از خانه بود و پس از سالها تلاش برای متقاعد کردن پدرش ، فایده ای نداشت ، او توانست حمایت همسرش را پیدا کند.
وی گفت ، اما پدرش از مخالفت خود فروگذار نکرد.
وی گفت: “بارها ، هنگام رفتن به وظیفه ، پدرم را دیدم كه مرا تعقیب می كرد … او در منطقه نزدیكی با طالبان تماس گرفت و از آنها خواست كه از رفتن من به محل كار من جلوگیری كنند.”
وی گفت که وی یک نسخه از کارت شناسایی خود را در اختیار طالبان قرار داده تا ثابت کند وی در پلیس کار می کند و وی در تمام طول روز حمله به او زنگ زده و خواستار محل وی شده است.
سخنگوی پلیس غزنی تأیید کرد که آنها معتقدند طالبان عامل این حمله هستند و پدر خاترا نیز به بازداشت منتقل شده است. رویترز نتوانست مستقیماً برای اظهار نظر به او برسد.
سخنگوی طالبان گفت که این گروه از قضیه مطلع بودند ، اما این یک مسئله خانوادگی بود و آنها در این ماجرا درگیر نبودند.
خاترا و خانواده اش ، از جمله پنج فرزند ، اکنون در مخفی شده اند کابل، جایی که او در حال بهبود و عزاداری برای حرفه ای است که از دست داده است.
او برای خواب تلاش می کند ، با شنیدن یک موتور موتور می پرد و مجبور شده است با خانواده بزرگ خود از جمله مادرش که او را مقصر دستگیری پدرش می داند قطع کند. او ناامیدانه امیدوار است که یک دکتر خارج از کشور ممکن است به نوعی بتواند بینایی او را تا حدی بازگرداند.
وی گفت: “اگر این امکان وجود دارد ، من بینایی خود را باز می یابم ، کار خود را از سر می گیرم و دوباره در پلیس خدمت می کنم” ، وی در بخشی از سخنان خود اضافه کرد که برای جلوگیری از فقر به درآمد نیاز دارد. “اما دلیل اصلی اشتیاق من برای انجام کار خارج از خانه است.”