اسلام آباد: عمران خان، نخست‌وزیر سابق پاکستان، سیاست کنونی پاکستان را با شرایط حاکم قبل از جنگ 1971 که منجر به جدایی پاکستان شرقی، بنگلادش کنونی شد، مقایسه کرد.
ما باید امروز درک کنیم که مردم شرق در معرض ظلم و ستم قرار گرفتند. عمران هفته گذشته پس از دستگیری کوتاه وی توسط نیروهای شبه نظامی که توسط دیوان عالی کشور “غیرقانونی” اعلام شد، گفت.
منتقدان گفتند که مقایسه عمران طولانی است، اما چشم اندازی به شورش بلوچ ها و تجدید حیات می دهد. پشتون ناسیونالیسم، که اسلام آباد از سال 1971 برای مهار آن تلاش کرده است. جدایی طلبان بلوچ ادعا می کنند که ارتش برنج و سیاستمداران پنجابی از مناطق غنی از مواد معدنی برای سود شخصی بهره برداری می کنند.

پاتان مبارز امیدوار است از احساسات پشتون سوء استفاده کند و “دستگیری غیرقانونی” او فقط می تواند به مبارزات انتخاباتی او کمک کند.
این مقایسه در مجامع مختلف برای توصیف بحران‌های سیاسی، قانون اساسی و مالی پاکستان ظاهر شده است، و این نکته را نشان می‌دهد که بدرفتاری اجتماعی-اقتصادی و سیاسی با مردم بنگالی توسط نخبگان نظامی-مدنی پاکستان غربی مشابه بحران فعلی پاکستان است.

نقطه شکست آشکارا عدم تمایل مقامات در غرب پاکستان برای واگذاری قدرت به شیخ مجیب الرحمان منتخب دموکراتیک بود. لیگ عوامی 167 کرسی از 169 کرسی اختصاص داده شده به پاکستان شرقی را در مجلس 300 نفری در سال 1970، اولین انتخابات آزاد که در پاکستان برگزار شد، به دست آورد.
ژنرال های ارتش پاکستان و بیشتر سیاستمداران پاکستان غربی برای انتقال قدرت به مجیب آمادگی نداشتند. ذوالفقار علی بوتو – حزب مردم پاکستان او اکثریت را در غرب پاکستان به دست آورد – فراخوان عمومی برای تحریم جلسه مجمع کرد. این تجاوز به خشم در جناح شرقی دامن زد که در نهایت منجر به جنبش استقلال شد.

اپوزیسیون تحت رهبری عمران، عدم تمایل دولت شهباز شریف به برگزاری انتخابات را در پی استعفای دسته جمعی قانونگذاران از مجلس ملی و انحلال دولت های تحریک انصاف پاکستان (PTI) در استان های پنجاب و خیبر پختونخوا در ژانویه، با سال 1970 مقایسه می کند. انتخابات ظرف 90 روز پس از انحلال مجلس از الزامات قانون اساسی است.
خان به مقامات هشدار داد که از تکرار اشتباهات سال 1971 خودداری کنند و تاکید کرد که نیروهای مسلح کشور عمداً در مقابل PTI قرار گرفته اند. دولت شهباز شریف از اقدام ارتش برای پیگرد قانونی حامیان عمران به دلیل حمله به تأسیسات نظامی پس از دستگیری وی در یک پرونده ادعایی اختلاس، حمایت کرده است.
«همه می دانند مجیب و حزب در انتخابات عمومی سال 1970 پیروز شدند. ذوالفقار علی بوتو به جای واگذاری قدرت، لیگ عوامی و ارتش را در یک مسیر برخورد در طمع قدرت خود قرار داد. نواز شریف و آصف زرداری نقش مشابهی را ایفا می کنند.