یروان: جنگ در جدایی به پایان رسیده است قره باغ منطقه یک هفته بعد ارمنستان توافق كرد كه توافق نامه صلح با واسطه روس را امضا كند و شکست خود را به رقيب ديرينه خود ببندد آذربایجان.
اما علی رغم واگذاری سرزمین های ارمنستان و استقرار مأموریت صلحبان روسیه ، یک راه حل پایدار برای درگیری های چندین دهه همچنان ناپایدار است.
به عنوان بخشی از معامله ، ارمنستان و قره باغ باید از 20 نوامبر با پایان مهلت پایان 1 دسامبر ، مناطق آغدم ، کالباجار و لاچین را به آذربایجان بازگردانند.
این مناطق و چهار منطقه دیگر که باکو طی درگیری شش هفته ای بین 27 سپتامبر و 9 نوامبر تصرف کرد ، از زمان جنگ پس از شوروی در دهه 1990 توسط ارمنستان اشغال شده بود. مناطق در قره باغ کوهستانی مناسب نبودند اما کمربند امنیتی در اطراف منطقه تشکیل دادند.
اکنون ده ها هزار ارمنی قومی که پس از جنگ 1990 به انتقال به منطقه ترغیب شدند ، فرار می کنند همانطور که آذربایجانی ها 30 سال پیش فرار کردند.
روزنامه نگاران خبرگزاری فرانسه شاهد مهاجرت دسته جمعی از منطقه کالباجار بوده اند که تحویل آنها تا 25 نوامبر به تاخیر افتاد تا ارمنی ها فرصت ترک منطقه را داشته باشند.
بسیاری خانه های خود را روشن می کنند تا آنها برای آذربایجانی های ورودی غیرقابل سکونت شوند.
انتظار می رود هجوم پناهندگان به یک چالش اقتصادی ، اجتماعی و انسانی برای ارمنستان ، یک کشور فقیر سه میلیون نفری منجر شود.
علی رغم از دست دادن مناطق گسترده ای از جمله دومین شهر بزرگ شوسه از نظر استراتژیک ، قره باغ کوهستانی شاهد تضمین وجود آن توسط حدود 2000 حافظ صلح روسی برای استقرار برای یک دوره اولیه 5 ساله است.
نیکول پاشینیان ، نخست وزیر ارمنستان گفت: “حضور سربازان روسی در منطقه یکی از مهمترین عوامل برای اطمینان از آغاز مجدد جنگ نیست.”
مأموریت روسیه همچنین از کریدور استراتژیک لاچین ، تنها پیوند منطقه و ارمنستان محافظت خواهد کرد.
بین 75000 تا 90،000 از 150،000 ساکن منطقه قبلاً از جنگ فرار کرده اند و مقامات محلی از ساکنان خواسته اند که برگردند.
اولین اتوبوس ها آخر هفته وارد شهر اصلی قراباگ استپاناکرت شدند.
یک راه حل طولانی مدت برای درگیری قره باغ ، که از زمان سقوط منطقه قفقاز جنوبی گریبان آن را گرفته است اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 ، در توافقنامه صلح خاتمه بخشیدن به آخرین جنگها مورد بحث قرار نگرفته است.
از اواسط دهه 1990 ، تلاش های روسای مشترک گروه مینسک – روسیه ، فرانسه و ایالات متحده – نتایج ماندگاری نداشته است.
الهام علی اف ، رئیس جمهور آذربایجان موضع سختی را در پیروزی اتخاذ کرده و از قول قبلی استقلال در قره باغ کوهستانی عقب نشینی کرده است.
علی اف گفت: “قره باغ تا زمانی كه من رئیس جمهور باشم هیچ وضعیت (خودمختاری) نخواهد داشت.”
باکو همچنین می تواند بر حمایت بی دریغ از بوقلمون، که پس از مسلح کردن و حمایت از آذربایجان در آخرین جنگ ، خود را به عنوان یک بازیگر اصلی در منطقه تثبیت کرده است.
آنکارا نیز حتی اگر نقش آن همچنان مبهم باشد ، در عملیات حفظ صلح نیز سهیم خواهد بود.
علی اف که اعضای گروه مینسک را طرفدار ارامنه می داند ، از یک قالب جدید مذاکره که شامل ترکیه باشد ، استقبال کرده است.
از نظر تاریخی ، ایروان ترکیه را دشمنی مصمم برای نابودی ارمنستان از روی نقشه می داند و تلاش می کند تا آن را از هرگونه مذاکره در مورد قره باغ قره باغ خارج کند.