SAN PEDRO CUTUD (فیلیپین): هشت فیلیپینی به صلیب میخکوب شدند تا رنج عیسی مسیح را در یک سنت خونین جمعه خوب به نمایش بگذارند، از جمله یک نجار که برای سی و چهارمین بار با دعایی برای پایان حمله روسیه به اوکراین مصلوب شد، زیرا مردم فقیر را شبیه به آن کرده است. او ناامید تر است
مصلوب شدن واقعی در دهکده کشاورزی سن پدرو کوتود در استان پامپانگا در شمال مانیل پس از سه سال وقفه به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا از سر گرفته شد. حدود دوازده نفر از روستاییان ثبت نام کردند اما فقط هشت نفر از جمله نجار 62 ساله و نقاش تابلو، روبن اناجه، که با میخ زدن به صلیب چوبی همراه با جمعیت زیادی که در گرمای سوزان تابستان تماشا می کردند، فریاد زد.
اناجی در یک کنفرانس خبری بلافاصله پس از مصلوب شدنش گفت که برای ریشه کنی ویروس کووید-19 و پایان حمله روسیه به اوکراین که به افزایش قیمت گاز و مواد غذایی در سراسر جهان کمک کرده است، دعا کرده است.
اناجی گفت: فقط این دو کشور روسیه و اوکراین درگیر آن جنگ هستند، اما همه ما تحت تاثیر افزایش قیمت نفت هستیم، حتی اگر در آن جنگ شرکت نداشته باشیم.
پیش از مصلوب شدن، اناجی به آسوشیتدپرس گفت که افزایش شدید قیمت نفت و مواد غذایی پس از حمله روسیه به اوکراین، افزایش درآمد ناچیز خود از نجاری و تابلوسازی را برای او دشوارتر کرد.
هزاران نفر از جمله گردشگران خارجی برای تماشای مراسم مذهبی سالانه در سان پدرو کوتود و دو روستای روستایی دیگر آمدند.
کیتی اِنت، دامپزشک اهل ایرلند، گفت که مصلوب شدن ها “تجربه ای بسیار مذهبی” بود و ارزش سفر طولانی از خانه اش در بریتانیا را داشت.
انیت به AP گفت: «وقتی مرد جوانی را می‌دیدم که شلاق می‌زد و بر روی صلیب می‌رفت، بسیار تکان‌دهنده بود که ببینم آنها چقدر برای ایمان خود قربانی می‌کنند. آنها واقعاً خود را به جای عیسی قرار دادند.»
اناجی با سقوط از یک ساختمان سه طبقه در سال 1985 تقریباً سالم ماند و باعث شد که او را به عنوان شکرگزاری برای آنچه که معجزه می‌دانست، متحمل شود. او این مراسم را پس از بهبودی عزیزان از بیماری‌های جدی، یکی پس از دیگری گسترش داد و او را به عنوان «مسیح» در مراسم روزه‌داری «راه صلیب» به یک شهرت روستایی تبدیل کرد.
پیش از مصلوب شدنشان بر روی تپه‌ای غبارآلود، اناجه و دیگر فداییان، با تاج‌های خاردار از شاخه‌ها، صلیب‌های چوبی سنگین را به مدت بیش از یک کیلومتر (بیش از نیم مایل) در گرمای شدید بر پشت خود حمل کردند. بازیگران روستایی که لباس سنتورهای رومی را پوشیده بودند، بعداً میخ‌های 4 اینچی (10 سانتی‌متری) از جنس استنلس استیل را روی کف دست‌ها و پاهای او کوبیدند، سپس او را به مدت 10 دقیقه روی یک صلیب زیر نور خورشید قرار دادند.
دیگر توبه‌کنندگان با پای برهنه در خیابان‌های روستا قدم می‌زدند و با چوب‌های تیز بامبو و تکه‌های چوب به پشت برهنه خود می‌کوبیدند. برخی از شرکت‌کنندگان در گذشته با استفاده از شیشه‌های شکسته، بریدگی‌هایی را در پشت توبه‌کنندگان باز می‌کردند تا مطمئن شوند که مراسم به اندازه کافی خونین است.
این منظره وحشتناک نشان دهنده نام تجاری منحصر به فرد کاتولیک فیلیپین است که سنت های کلیسا را با خرافات عامیانه ادغام می کند.
بسیاری از توبه‌کنندگان عمدتاً فقیر این مراسم را انجام می‌دهند تا گناهان خود را جبران کنند، برای بیماران یا برای زندگی بهتر دعا کنند و برای معجزات شکرگزاری کنند.
رهبران کلیسا در فیلیپین نسبت به مصلوب شدن و خود تازی‌زنی اخم کرده‌اند و می‌گویند فیلیپینی‌ها می‌توانند ایمان و ارادت مذهبی خود را بدون آسیب رساندن به خود و در عوض با انجام کارهای خیریه مانند اهدای خون نشان دهند.
رابرت ریسیک کشیش برجسته کاتولیک و فعال حقوق بشر در این کشور، گفت که این مناسک خونین نشان دهنده ناکامی کلیسا در آموزش کامل بسیاری از فیلیپینی ها در مورد اصول مسیحی است، و آنها را مجبور به کشف راه های شخصی برای جستجوی کمک الهی برای انواع بیماری ها می کند.
ریس با اشاره به یک راهپیمایی سالانه پر هرج و مرج از مجسمه سیاه عیسی مسیح به نام ناصری سیاه، که مقامات می گویند هر ژانویه بیش از یک میلیون نفر را در یکی از بزرگترین جشنواره های مذهبی آسیا جذب می کند، گفت که کاتولیک عامیانه عمیقاً در فرهنگ مذهبی محلی جا افتاده است. . خیلی ها حوله هایی را برای پاک کردن روی مجسمه چوبی می آورند و معتقدند که این مجسمه قدرتی برای درمان بیماری ها و تضمین سلامتی و زندگی بهتر دارد.
سوال این است که ما مردم کلیسا کجا بودیم وقتی آنها این کار را شروع کردند؟ ریس پرسید و گفت که روحانیون باید بیشتر در جوامع غوطه ور شوند و با روستاییان صحبت کنند. “اگر آنها را قضاوت کنیم، آنها را از خود بیگانه خواهیم کرد.”
در همین حال، سنت طولانی به صلیب کشیدن، سن پدرو کوتود فقیر شده – یکی از بیش از 500 روستا در استان پامپانگای برنج‌کاری – را روی نقشه قرار داده است.
سازمان دهندگان گفتند که بیش از 15000 گردشگر و فدایی خارجی و فیلیپینی برای نیلینگ ضربدری در کوتود و دو روستای مجاور دیگر گرد هم آمدند. زمانی که روستاییان آب بطری، کلاه، غذا و اقلام مذهبی می فروختند، هوای جشن بود و پلیس و مارشال ها نظم را رعایت می کردند.
گفت: «آنها این را دوست دارند، زیرا واقعاً هیچ چیز شبیه این روی زمین وجود ندارد جانسون گرتیک برگزارکننده تور بریتانیایی که 15 گردشگر را از هشت کشور از جمله آمریکا، کانادا و آلمان آورده بود تا شاهد مصلوب شدن ها باشند.
گرت به AP گفت: «این کمتر از آنچه مردم فکر می کنند وحشتناک است. “آنها فکر می کنند که بسیار خفن یا بسیار منزجر کننده خواهد بود، اما اینطور نیست. این به شیوه ای بسیار محترمانه انجام شده است.”
مصلوب شدن واقعی در دهکده کشاورزی سن پدرو کوتود در استان پامپانگا در شمال مانیل پس از سه سال وقفه به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا از سر گرفته شد. حدود دوازده نفر از روستاییان ثبت نام کردند اما فقط هشت نفر از جمله نجار 62 ساله و نقاش تابلو، روبن اناجه، که با میخ زدن به صلیب چوبی همراه با جمعیت زیادی که در گرمای سوزان تابستان تماشا می کردند، فریاد زد.
اناجی در یک کنفرانس خبری بلافاصله پس از مصلوب شدنش گفت که برای ریشه کنی ویروس کووید-19 و پایان حمله روسیه به اوکراین که به افزایش قیمت گاز و مواد غذایی در سراسر جهان کمک کرده است، دعا کرده است.
اناجی گفت: فقط این دو کشور روسیه و اوکراین درگیر آن جنگ هستند، اما همه ما تحت تاثیر افزایش قیمت نفت هستیم، حتی اگر در آن جنگ شرکت نداشته باشیم.
پیش از مصلوب شدن، اناجی به آسوشیتدپرس گفت که افزایش شدید قیمت نفت و مواد غذایی پس از حمله روسیه به اوکراین، افزایش درآمد ناچیز خود از نجاری و تابلوسازی را برای او دشوارتر کرد.
هزاران نفر از جمله گردشگران خارجی برای تماشای مراسم مذهبی سالانه در سان پدرو کوتود و دو روستای روستایی دیگر آمدند.
کیتی اِنت، دامپزشک اهل ایرلند، گفت که مصلوب شدن ها “تجربه ای بسیار مذهبی” بود و ارزش سفر طولانی از خانه اش در بریتانیا را داشت.
انیت به AP گفت: «وقتی مرد جوانی را می‌دیدم که شلاق می‌زد و بر روی صلیب می‌رفت، بسیار تکان‌دهنده بود که ببینم آنها چقدر برای ایمان خود قربانی می‌کنند. آنها واقعاً خود را به جای عیسی قرار دادند.»
اناجی با سقوط از یک ساختمان سه طبقه در سال 1985 تقریباً سالم ماند و باعث شد که او را به عنوان شکرگزاری برای آنچه که معجزه می‌دانست، متحمل شود. او این مراسم را پس از بهبودی عزیزان از بیماری‌های جدی، یکی پس از دیگری گسترش داد و او را به عنوان «مسیح» در مراسم روزه‌داری «راه صلیب» به یک شهرت روستایی تبدیل کرد.
پیش از مصلوب شدنشان بر روی تپه‌ای غبارآلود، اناجه و دیگر فداییان، با تاج‌های خاردار از شاخه‌ها، صلیب‌های چوبی سنگین را به مدت بیش از یک کیلومتر (بیش از نیم مایل) در گرمای شدید بر پشت خود حمل کردند. بازیگران روستایی که لباس سنتورهای رومی را پوشیده بودند، بعداً میخ‌های 4 اینچی (10 سانتی‌متری) از جنس استنلس استیل را روی کف دست‌ها و پاهای او کوبیدند، سپس او را به مدت 10 دقیقه روی یک صلیب زیر نور خورشید قرار دادند.
دیگر توبه‌کنندگان با پای برهنه در خیابان‌های روستا قدم می‌زدند و با چوب‌های تیز بامبو و تکه‌های چوب به پشت برهنه خود می‌کوبیدند. برخی از شرکت‌کنندگان در گذشته با استفاده از شیشه‌های شکسته، بریدگی‌هایی را در پشت توبه‌کنندگان باز می‌کردند تا مطمئن شوند که مراسم به اندازه کافی خونین است.
این منظره وحشتناک نشان دهنده نام تجاری منحصر به فرد کاتولیک فیلیپین است که سنت های کلیسا را با خرافات عامیانه ادغام می کند.
بسیاری از توبه‌کنندگان عمدتاً فقیر این مراسم را انجام می‌دهند تا گناهان خود را جبران کنند، برای بیماران یا برای زندگی بهتر دعا کنند و برای معجزات شکرگزاری کنند.
رهبران کلیسا در فیلیپین نسبت به مصلوب شدن و خود تازی‌زنی اخم کرده‌اند و می‌گویند فیلیپینی‌ها می‌توانند ایمان و ارادت مذهبی خود را بدون آسیب رساندن به خود و در عوض با انجام کارهای خیریه مانند اهدای خون نشان دهند.
رابرت ریسیک کشیش برجسته کاتولیک و فعال حقوق بشر در این کشور، گفت که این مناسک خونین نشان دهنده ناکامی کلیسا در آموزش کامل بسیاری از فیلیپینی ها در مورد اصول مسیحی است، و آنها را مجبور به کشف راه های شخصی برای جستجوی کمک الهی برای انواع بیماری ها می کند.
ریس با اشاره به یک راهپیمایی سالانه پر هرج و مرج از مجسمه سیاه عیسی مسیح به نام ناصری سیاه، که مقامات می گویند هر ژانویه بیش از یک میلیون نفر را در یکی از بزرگترین جشنواره های مذهبی آسیا جذب می کند، گفت که کاتولیک عامیانه عمیقاً در فرهنگ مذهبی محلی جا افتاده است. . خیلی ها حوله هایی را برای پاک کردن روی مجسمه چوبی می آورند و معتقدند که این مجسمه قدرتی برای درمان بیماری ها و تضمین سلامتی و زندگی بهتر دارد.
سوال این است که ما مردم کلیسا کجا بودیم وقتی آنها این کار را شروع کردند؟ ریس پرسید و گفت که روحانیون باید بیشتر در جوامع غوطه ور شوند و با روستاییان صحبت کنند. “اگر آنها را قضاوت کنیم، آنها را از خود بیگانه خواهیم کرد.”
در همین حال، سنت طولانی به صلیب کشیدن، سن پدرو کوتود فقیر شده – یکی از بیش از 500 روستا در استان پامپانگای برنج‌کاری – را روی نقشه قرار داده است.
سازمان دهندگان گفتند که بیش از 15000 گردشگر و فدایی خارجی و فیلیپینی برای نیلینگ ضربدری در کوتود و دو روستای مجاور دیگر گرد هم آمدند. زمانی که روستاییان آب بطری، کلاه، غذا و اقلام مذهبی می فروختند، هوای جشن بود و پلیس و مارشال ها نظم را رعایت می کردند.
گفت: «آنها این را دوست دارند، زیرا واقعاً هیچ چیز شبیه این روی زمین وجود ندارد جانسون گرتیک برگزارکننده تور بریتانیایی که 15 گردشگر را از هشت کشور از جمله آمریکا، کانادا و آلمان آورده بود تا شاهد مصلوب شدن ها باشند.
گرت به AP گفت: «این کمتر از آنچه مردم فکر می کنند وحشتناک است. “آنها فکر می کنند که بسیار خفن یا بسیار منزجر کننده خواهد بود، اما اینطور نیست. این به شیوه ای بسیار محترمانه انجام شده است.”
