بروکسل: از اول ژانویه ، شهروندان انگلیس و اتحادیه اروپا با پایان یافتن دوره گذار و بازگشت مرزهای دهه های گذشته با واقعیت Brexit روبرو می شوند.
از آن تاریخ ، اتحادیه اروپا با بریتانیایی ها به عنوان اتباع “کشور سوم” رفتار می شود ، که دیگر از آزادی حرکت برای کار ، تحصیل یا بازنشستگی در سراسر اتحادیه اروپا و کشورهای وابسته برخوردار نیستند.
انگلیس نیز مانند سایر دارندگان گذرنامه غیر بریتانیایی ، اتباع اتحادیه اروپا را در مرزهای خود پردازش می کند.
شهروندان اتحادیه اروپا که اقامت در انگلیس یا انگلیس هایی را که قبلاً در یکی از کشورهای اتحادیه اروپا زندگی می کنند ثابت می کنند ، قبل از پایان سال جاری از نظر تئوری حقوق خود را تحت توافق نامه برداشت در اواخر سال 2019 منعقد می کنند.
گردشگران برخی تغییرات فوری را مشاهده خواهند کرد – جدا از محدودیت های ویروسی کرونا که در حال حاضر مسافرت را تنگ می کند – اما هر دو طرف توافق کرده اند که سفر بدون ویزا خواهد بود ، به شرطی که طرف مقابل آن را حفظ کند.
اما اتحادیه اروپا استفاده از گذرنامه های انگلیس را در دروازه های خودکار الکترونیکی خود متوقف می کند ، به معنای صف های طولانی تر در غرفه های گذرنامه با سرنشین.
بریتانیایی ها باید گذرنامه هایی را حداقل برای شش ماه معتبر داشته باشند و به مدت 90 روز در اتحادیه اروپا در یک دوره 180 روزه محدود می شوند.
آنها همچنین باید درخواست بیمه سفر ، بودجه کافی و بلیط برگشت را در صورت درخواست نشان دهند.
اروپاییانی که وارد انگلیس می شوند می توانند تا شش ماه از کارت شناسایی ملی استفاده کنند و پس از آن فقط گذرنامه پذیرفته می شود.
دارندگان گذرنامه اتحادیه اروپا می توانند با راهنمایی های فعلی به استفاده از دروازه های الکترونیکی انگلیس ادامه دهند.
افرادی که سوابق کیفری دارند ممکن است ممنوع شوند و اعضای خانواده غیر اروپایی یک اروپایی بسته به ملیت نیاز به ویزا دارند.
بریتانیا با توافق نامه ای دو جانبه با قدمت تقریباً یک قرن پیش که اجازه تداوم آزادی حرکت بین انگلیس و ایرلند را می دهد ، با شهروندان ایرلندی جدا از سایر اتباع اتحادیه اروپا رفتار می کند.
تا زمانی که واکسن هاری به روز باشد ، اروپایی ها می توانند از گذرنامه حیوانات خانگی اتحادیه اروپا استفاده کنند.
کنترل مرز برای مسافران تجاری یکی از مسائل بی شماری است که هنوز بین اتحادیه اروپا و انگلیس حل نشده است.
در اتحادیه اروپا ، بریتانیایی هایی که در کنفرانس ها یا جلسات شرکت می کنند ، در صورت عدم پرداخت و یا ارائه خدمات ، از ویزا معاف می شوند.
با این حال برای سایر مسافران تجاری انگلستان ، از جمله کارگران اعزامی و افراد مستقل ، ویزا و / یا مجوز کار می تواند مطابق با قوانین هر کشور اتحادیه اروپا باشد.
ملاحظات مالیاتی و تأمین اجتماعی نیز وجود خواهد داشت.
برخی از خدمات یا مالکیت شرکت در این کشورها ممکن است برای شهروندان یا ساکنان غیر اتحادیه اروپا یا افرادی که مجوز ملی ندارند محدودیت داشته باشد و برای کالاهای حمل شده اظهارنامه گمرکی لازم باشد.
بدون توافق اتحادیه اروپا و انگلیس ، انگلیس قوانین فعلی خود را برای افرادی که از کشورهای مورد علاقه می آیند اعمال خواهد کرد ، به این معنی که ویزا برای کار لازم است اما نه برای اقامت کوتاه مدت برای شرکت در یک کنفرانس یا آموزش.
طبق همین قوانین ، شهروندان اتحادیه اروپا با پیشنهاد شغلی نیاز به اثبات مهارت انگلیسی زبان و حداقل حقوق و دستمزد بستگی به مهارت در موقعیت (26،500 پوند ، معادل 29،600 یورو یا 35،000 دلار) یا کمبود شغل (20،480 پوند ، 22،800 یورو) دارند. .
از ژانویه ، دانشجویان اتحادیه اروپا که به انگلیس می روند برای دوره های طولانی تر از شش ماه نیاز به ویزا دارند و مجبور به پرداخت شهریه های تندتر می شوند – چهار برابر بیشتر برای درجاتی مانند پزشکی یا MBA در دانشگاه های معتبر.
دانشگاه های انگلستان می ترسند که این بار سنگین بسیاری از دانشجویان اروپایی را مجبور به انتخاب موسسات اتحادیه اروپا کند – برخی از آنها رایگان هستند – در عوض ، یک سوراخ بزرگ در امور مالی آنها ایجاد می کند.
آنها همچنین می گویند که در حال حاضر از انجام پروژه های تحقیقاتی به رهبری دانشگاه های اتحادیه اروپا طفره می روند.
طبق تحقیقات پارلمان انگلستان ، 143000 دانشجوی اتحادیه اروپا در دانشگاه های انگلیس در سال تحصیلی 2018 تا 2019 وجود داشته است.
دانشجویان بین المللی پس از ایالات متحده انگلیس را به دومین مقصد محبوب در آموزش و پرورش تبدیل کرده اند و آنها در سال 2015 25.8 میلیارد پوند (29 میلیارد یورو یا 34 میلیارد دلار) به اقتصاد انگلیس تزریق کرده اند.
بدون توافق اتحادیه اروپا و انگلیس ، دانشجویان انگلیسی از برنامه + اراسموس + مبادلات یارانه ای به کشورهای اتحادیه اروپا حذف می شوند.
دانشجویان انگلیسی که می خواهند به دانشگاه های اتحادیه اروپا بروند در برخی از کشورها با هزینه های بالاتر و همچنین شرایط ویزا روبرو می شوند که در بسیاری از موارد حق کار آنها را مهار می کند.
برای تخمینی 1.3 میلیون بریتانیایی که در اتحادیه اروپا زندگی می کنند و 3.6 میلیون شهروند اتحادیه اروپا که قبل از پایان دوره انتقال در انگلیس زندگی می کنند ، حقوق آنها برای اقامت تحت توافق نامه برداشت 2019 محفوظ است.
کسانی که می خواهند پس از اول ژانویه به سایر نقاط اتحادیه اروپا مهاجرت کنند ، وضعیت بسیار متفاوتی پیدا می کنند.
به عنوان مثال انگلیسی ها مدتهاست که از اسپانیا ، فرانسه ، آلمان و ایتالیا برای ایجاد ریشه های جدید به عنوان کارگر یا بازنشسته طرفداری می کنند.
اما پایان آزادی حرکت آنها را مجبور خواهد کرد که از همان حلقه های دیگر اتباع “کشور سوم” عبور کنند ، که اغلب شامل بیمه درمانی ، درآمد و نیازهای زبانی است.
حتی بریتانیایی هایی که تحت توافقنامه خروج از کشور توافق شده اند دیگر به طور خودکار حقوقی درمورد یک کشور متفاوت اتحادیه اروپا نخواهند داشت و اگر بخواهند این کار را انجام دهند با قوانین ملی مهاجرت روبرو می شوند.
انگلیس ، به نوبه خود ، از سال 2021 سیستم مبتنی بر امتیاز را به ارمغان می آورد که حرکت آن به طور قابل توجهی را برای اروپایی ها دشوار خواهد کرد.
سن ، توانایی زبان انگلیسی ، بودجه ، نیاز به پرداخت هزینه اضافی برای سلامتی ، با محدودیت در برخی از کانال های مهاجرت ، ارزیابی می شود.
از آن تاریخ ، اتحادیه اروپا با بریتانیایی ها به عنوان اتباع “کشور سوم” رفتار می شود ، که دیگر از آزادی حرکت برای کار ، تحصیل یا بازنشستگی در سراسر اتحادیه اروپا و کشورهای وابسته برخوردار نیستند.
انگلیس نیز مانند سایر دارندگان گذرنامه غیر بریتانیایی ، اتباع اتحادیه اروپا را در مرزهای خود پردازش می کند.
شهروندان اتحادیه اروپا که اقامت در انگلیس یا انگلیس هایی را که قبلاً در یکی از کشورهای اتحادیه اروپا زندگی می کنند ثابت می کنند ، قبل از پایان سال جاری از نظر تئوری حقوق خود را تحت توافق نامه برداشت در اواخر سال 2019 منعقد می کنند.
گردشگران برخی تغییرات فوری را مشاهده خواهند کرد – جدا از محدودیت های ویروسی کرونا که در حال حاضر مسافرت را تنگ می کند – اما هر دو طرف توافق کرده اند که سفر بدون ویزا خواهد بود ، به شرطی که طرف مقابل آن را حفظ کند.
اما اتحادیه اروپا استفاده از گذرنامه های انگلیس را در دروازه های خودکار الکترونیکی خود متوقف می کند ، به معنای صف های طولانی تر در غرفه های گذرنامه با سرنشین.
بریتانیایی ها باید گذرنامه هایی را حداقل برای شش ماه معتبر داشته باشند و به مدت 90 روز در اتحادیه اروپا در یک دوره 180 روزه محدود می شوند.
آنها همچنین باید درخواست بیمه سفر ، بودجه کافی و بلیط برگشت را در صورت درخواست نشان دهند.
اروپاییانی که وارد انگلیس می شوند می توانند تا شش ماه از کارت شناسایی ملی استفاده کنند و پس از آن فقط گذرنامه پذیرفته می شود.
دارندگان گذرنامه اتحادیه اروپا می توانند با راهنمایی های فعلی به استفاده از دروازه های الکترونیکی انگلیس ادامه دهند.
افرادی که سوابق کیفری دارند ممکن است ممنوع شوند و اعضای خانواده غیر اروپایی یک اروپایی بسته به ملیت نیاز به ویزا دارند.
بریتانیا با توافق نامه ای دو جانبه با قدمت تقریباً یک قرن پیش که اجازه تداوم آزادی حرکت بین انگلیس و ایرلند را می دهد ، با شهروندان ایرلندی جدا از سایر اتباع اتحادیه اروپا رفتار می کند.
تا زمانی که واکسن هاری به روز باشد ، اروپایی ها می توانند از گذرنامه حیوانات خانگی اتحادیه اروپا استفاده کنند.
کنترل مرز برای مسافران تجاری یکی از مسائل بی شماری است که هنوز بین اتحادیه اروپا و انگلیس حل نشده است.
در اتحادیه اروپا ، بریتانیایی هایی که در کنفرانس ها یا جلسات شرکت می کنند ، در صورت عدم پرداخت و یا ارائه خدمات ، از ویزا معاف می شوند.
با این حال برای سایر مسافران تجاری انگلستان ، از جمله کارگران اعزامی و افراد مستقل ، ویزا و / یا مجوز کار می تواند مطابق با قوانین هر کشور اتحادیه اروپا باشد.
ملاحظات مالیاتی و تأمین اجتماعی نیز وجود خواهد داشت.
برخی از خدمات یا مالکیت شرکت در این کشورها ممکن است برای شهروندان یا ساکنان غیر اتحادیه اروپا یا افرادی که مجوز ملی ندارند محدودیت داشته باشد و برای کالاهای حمل شده اظهارنامه گمرکی لازم باشد.
بدون توافق اتحادیه اروپا و انگلیس ، انگلیس قوانین فعلی خود را برای افرادی که از کشورهای مورد علاقه می آیند اعمال خواهد کرد ، به این معنی که ویزا برای کار لازم است اما نه برای اقامت کوتاه مدت برای شرکت در یک کنفرانس یا آموزش.
طبق همین قوانین ، شهروندان اتحادیه اروپا با پیشنهاد شغلی نیاز به اثبات مهارت انگلیسی زبان و حداقل حقوق و دستمزد بستگی به مهارت در موقعیت (26،500 پوند ، معادل 29،600 یورو یا 35،000 دلار) یا کمبود شغل (20،480 پوند ، 22،800 یورو) دارند. .
از ژانویه ، دانشجویان اتحادیه اروپا که به انگلیس می روند برای دوره های طولانی تر از شش ماه نیاز به ویزا دارند و مجبور به پرداخت شهریه های تندتر می شوند – چهار برابر بیشتر برای درجاتی مانند پزشکی یا MBA در دانشگاه های معتبر.
دانشگاه های انگلستان می ترسند که این بار سنگین بسیاری از دانشجویان اروپایی را مجبور به انتخاب موسسات اتحادیه اروپا کند – برخی از آنها رایگان هستند – در عوض ، یک سوراخ بزرگ در امور مالی آنها ایجاد می کند.
آنها همچنین می گویند که در حال حاضر از انجام پروژه های تحقیقاتی به رهبری دانشگاه های اتحادیه اروپا طفره می روند.
طبق تحقیقات پارلمان انگلستان ، 143000 دانشجوی اتحادیه اروپا در دانشگاه های انگلیس در سال تحصیلی 2018 تا 2019 وجود داشته است.
دانشجویان بین المللی پس از ایالات متحده انگلیس را به دومین مقصد محبوب در آموزش و پرورش تبدیل کرده اند و آنها در سال 2015 25.8 میلیارد پوند (29 میلیارد یورو یا 34 میلیارد دلار) به اقتصاد انگلیس تزریق کرده اند.
بدون توافق اتحادیه اروپا و انگلیس ، دانشجویان انگلیسی از برنامه + اراسموس + مبادلات یارانه ای به کشورهای اتحادیه اروپا حذف می شوند.
دانشجویان انگلیسی که می خواهند به دانشگاه های اتحادیه اروپا بروند در برخی از کشورها با هزینه های بالاتر و همچنین شرایط ویزا روبرو می شوند که در بسیاری از موارد حق کار آنها را مهار می کند.
برای تخمینی 1.3 میلیون بریتانیایی که در اتحادیه اروپا زندگی می کنند و 3.6 میلیون شهروند اتحادیه اروپا که قبل از پایان دوره انتقال در انگلیس زندگی می کنند ، حقوق آنها برای اقامت تحت توافق نامه برداشت 2019 محفوظ است.
کسانی که می خواهند پس از اول ژانویه به سایر نقاط اتحادیه اروپا مهاجرت کنند ، وضعیت بسیار متفاوتی پیدا می کنند.
به عنوان مثال انگلیسی ها مدتهاست که از اسپانیا ، فرانسه ، آلمان و ایتالیا برای ایجاد ریشه های جدید به عنوان کارگر یا بازنشسته طرفداری می کنند.
اما پایان آزادی حرکت آنها را مجبور خواهد کرد که از همان حلقه های دیگر اتباع “کشور سوم” عبور کنند ، که اغلب شامل بیمه درمانی ، درآمد و نیازهای زبانی است.
حتی بریتانیایی هایی که تحت توافقنامه خروج از کشور توافق شده اند دیگر به طور خودکار حقوقی درمورد یک کشور متفاوت اتحادیه اروپا نخواهند داشت و اگر بخواهند این کار را انجام دهند با قوانین ملی مهاجرت روبرو می شوند.
انگلیس ، به نوبه خود ، از سال 2021 سیستم مبتنی بر امتیاز را به ارمغان می آورد که حرکت آن به طور قابل توجهی را برای اروپایی ها دشوار خواهد کرد.
سن ، توانایی زبان انگلیسی ، بودجه ، نیاز به پرداخت هزینه اضافی برای سلامتی ، با محدودیت در برخی از کانال های مهاجرت ، ارزیابی می شود.
